Je grijpt naar je eigen kleine vingertjes nog, bent volkomen gefascineerd. Maar je hoort ook steeds vaker, dat iets van jou is en je hoort een naam. Langzamerhand gaat je aandacht steeds meer zitten op je ego, groei je tussen je oren. De natuurlijke aandacht op en naar het lichaam verdwijnt. Je leeft hoogstens nog in uiterste: veel eten, snoepen, sporten, seks,… dan voel je weer het lichaam maar je ego lijkt gewonnen te hebben: zo een je was, zo vanzelfsprekend een met het lichaam.
Het is ‘ik’, en het lichaam geworden. De waarnemer met een bepaalde naam.
Video: https://youtu.be/N16IvOnQCtQ