Je zit alleen in een kamer:
Je bent voor de volle honderd procent de persoon.
En je bent voor de volle honderd procent de waarnemer van deze persoon.
Er zijn geen aksenten.
Hierdoor is er ook geen innerlijk conflict.Vervolgens voel je wat je voelt, hoor je wat je hoort, zie je wat je ziet, ruik je wat je ruikt en proef je wat je proeft. Er is geen verzet of veroordeling naar het lichaam.
Als kind lag je aandacht niet op het denken, dat kwam later.
Innerlijk waren we nog heel en een met het lichaam.
In dit alles ligt je transformatie.
Kun je dit in alle oprechtheid onderzoeken in de praktijk voor jezelf?
Het is geen filosofie, theorie maar net als een doosje met lucifers, brandt de lucifer pas bij het afstrijken, nietwaar?
Je hebt namelijk helemaal niets aan een doosje met lucifers als een bepaalde filosofie of theorie.
Zelfkennis 